Ben ik weer

Hello Everyone, 

Ben ik weer na een poosje geen blog te hebben geschreven,...
Ik wist niet zo goed waar ik over moest gaan schrijven.

Ik ben vandaag alweer precies een maand hier, de tijd gaat wel erg snel. Maar ik heb de laatste weken toch het gevoel gehad dat de tijd erg langzaam ging. Want ik had geen leuke stage. Ik vertelde jullie al eerder dat het hier echt heeeel anders is dan in Nederland. Ik heb op een gegeven moment toch maar aan mijn contactpersoon hier aangegeven dat ik mij echt niet fijn voel op mijn stage. Ik heb ook met Mieke (contactpersoon in Nederland) en Ruurd ( mijn coach in Nederland) gemaild, omdat ik gewoon echt niet wist wat ik moest doen en ik het graag even kwijt wilde. Het is toch wel lastig om je gevoelens en alles te beschrijven in het Engels en dan ook nog bij mensen die je nog maar 4 weken kennen. 

Uiteindelijk heb ik afgelopen donderdag een gesprek gehad met mijn leidinggevende op mijn stageplek en heb haar verteld hoe ik mij voelde en dat ik het echt niet leuk vind. 1 van mijn leidsters waar ik bij op de groep stond, schreeuwde continue tegen de kinderen en tegen mij. Als ik iets niet goed deed (volgens haar) werd ze boos op mij. 
Elke dag zag ik er weer tegen op om naar stage te gaan. Mijn leidinggevende schrok heel erg van wat ze hoorde en vroeg gelijk aan mij of ik op een andere groep wilde. Ik gaf aan dat ik het wel wilde proberen, maar of ik niet zeker wist of het zou helpen. Want ik heb het gevoel dat het hier heel normaal is om tegen kinderen te schreeuwen. 

Ik ben uiteindelijk op een andere groep geplaatst met 2 hele lieve leidsters en de kinderen zijn ook super lief. De leeftijd is wel het zelfde 2-3 jaar, dat vind ik wel harstikke leuk. Een dag later kwamen er allemaal leidsters naar mij toe en vertelden mij dat ze hadden gehoord wat er was gebeurd en dat ze het erg sneu voor mij vonden en gelukkig allemaal achter mij stonden. Dat gaf me weer een positieve start.

Ik ben achteraf heel blij dat ik heb aangegeven dat ik mijn stage niet zo leuk vond. Ik vind het nu wel leuk. Het blijft allemaal heel anders, ben na zo'n dag wel echt kapot. Maar hier kan ik het nog wel 5 weken uithouden al het zo blijft.

En vandaag komen mijn ouders ook hier op Malta. Over een paar uurtjes zitten ze in het vliegtuig. Ik zie ze pas morgen na stage, maar ik ben blij om ze weer te zien en leuke dingen met ze te doen :). Ik heb natuurlijk vaak met ze gebeld en ze gezien via video bellen, maar ze in het echt zien is veel fijner. Vooral na de laatste weken. Gelukkig mocht ik 2 dagen vrij nemen van stage, want hier hebben ze geen herfstvakantie.

Byee Bye, have a nice day ^^